تاثیر فیلترهای رنگی بر تیزبینی و حساسیت کنتراست در افراد کم بینا

سابقه و هدف: کم بینایی به کاهش تیز بینی وقتی که دید دور در بهترین چشم بعد از استفاده از وسایل چشمی 70/20 یا کمتر باشد و یا میدان بینایی در چشم بهتر کمتر از 20 درجه باشد، اتلاق می گردد. در این بیماران حساسیت کنتراست نیز کاهش می یابد. استفاده از فیلتر های رنگی به منظور بهبود عملکرد بینایی در این افراد مورد بحث و تحقیق است. این مطالعه به منظور بررسی حساسیت کنتراست و تیزبینی در افراد کم بینا با فیلترهای رنگی و بدون فیلتر می باشد. مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی با روش نمونه گیری تصادفی بر روی 40 بیمار کم بینا که با بهترین اصلاح دید 200/20 یا کمتر داشته و به مرکز چشم پزشکی الزهرا زاهدان مراجعه کردند، انجام شد. بیماران پس از معاینه به 4 گروه گلوکومی، رتینوپاتی دیابتی ،‌مایوپ بالا و آلبینیسم طبقه بندی شدند. یک گروه 40 تایی از افراد نرمال همسن نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شد. پس از بهترین اصلاح، تیزبینی و حساسیت کنتراست بیماران با چارت اسنلن و لوکمبریچ گریتینگ بدون فیلتر و با فیلترهای رنگی زرد و قرمز مورد بررسی قرار گرفته و با هم مقایسه شدند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین تیزبینی در این 4 گروه افراد کم بینا تفاوت معنی داری ندارد ولی میانگین حساسیت کنتراست در این 4 گروه تفاوت معنی داری دارد (017/0=p). میانگین کنتراست در افراد کم بینا بدون فیلتر 3/20±28/19، با فیلتر زرد 4/14±75/11 و با فیلتر قرمز 14/15±6/12 می باشد. آزمون زوجی کاهش معنی داری را در حساسیت کنتراست با فیلتر زرد و قرمز نسبت به حساسیت کنتراست بدون فیلتر در در افراد کم بینا و همچنین در گروه نرمال نشان داد (0001/0>p) در حالی که تیزبینی تفاوت معنی داری را با فیلتر و بدون فیلتر نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که حساسیت کنتراست نسبت به تیزبینی ارزیابی دقیق تری نسبت به دید افراد کم بینا نشان می دهد و فیلتر های رنگی نیز باعث افزایش عملکرد بینایی در افراد کم بینا نمی شود.